- KONFLIKTY MAŁE I DUŻE
Spory są normalną częścią ludzkich relacji, a u najmłodszych dotyczą spraw najważniejszych dla nich samych na danym etapie życia. Awantura o zabawkę czy też o słodycze często jest tak naprawdę walką o uwagę rodziców lub obroną swego terytorium i swej własności. Bywa również sposobem na odreagowanie nudy, zmęczenia, problemów z rówieśnikami. Zanim mądry rodzic interweniuje, zastanowi się nad przyczyną agresji i nad relacjami między dziećmi. Jeżeli nie dochodzi do rękoczynów, można pozwolić dzieciom na samodzielne rozwiązanie konfliktu. Jeżeli dochodzi do agresji fizycznej trzeba oczywiście interweniować od razu. Najgorszym z możliwych rozwiązań będzie wkraczanie na samym początku sporu i stawanie automatycznie po stronie młodszego bądź słabszego dziecka. Przyczynę problemu należy znaleźć, lecz dopiero wtedy, gdy opadną emocje. Uczucia dzieci trzeba nazwać i podsunąć im możliwe rozwiązania. Można dać dzieciom określoną ilość czasu na rozwiązanie sporu np. nastawiając timer na kilkanaście minut.
Istotna jest atmosfera, jaką stwarza rodzic – należy unikać budowania atmosfery rywalizacji, unikać porównywania dzieci, dbać o pozytywne relacje z partnerem. Dziecko uczy się poprzez obserwację, a zatem będzie rozwiązywało konflikty w taki sposób, w jaki czynią to rodzice. To my dorośli jesteśmy przykładem, jak rozwiązywać problemy, jak radzić sobie w sporach z rówieśnikami, jak radzić sobie w życiu.
Sposoby na konflikty najmłodszych:
- Sprawiedliwie przyjmij racje skłóconych dzieci i uważnie wysłuchaj obu stron, nie opowiadaj się po żadnej z nich, gdyż jedno z dzieci będzie się czuło dodatkowo pokrzywdzone;
- Nie wzmagaj negatywnych emocji okazując zdenerwowanie, nie krzycz, nie atakuj żadnego z dzieci karząc za negatywne zachowanie. Poczekaj, aż opadną emocje, aby spokojnie wyjaśnić, co się wydarzyło;
- Pozwól dzieciom na odreagowanie sytuacji. Pamiętaj, że każde z dzieci zrobi to w inny sposób np. narysuje lub pokaże bez słów;
- Naucz dzieci nazywać emocje, gdyż pomoże to wyrażać uczucia i szybciej rozwiązywać konflikty;
- Nie wprowadzaj nerwowej atmosfery, nie sprzyjaj rywalizacji, nie porównuj do siebie dzieci i nie zachęcaj do niezdrowego współzawodnictwa. Chwal, chwal i jeszcze raz chwal! Zauważaj i doceniaj ich indywidualne cechy, podkreślaj zalety.